
De Turkse arbeidsmigratie in 50 verhalen van Turkse gastarbeiders en Nederlanders
Op 19 augustus 1964 sloten Nederland en Turkije een verdrag om het arbeidstekort in Nederland op te lossen. De Turkse gastarbeiders zouden in eerste instantie tijdelijk in Nederland verblijven, maar het liep anders. De Turken die voor werk naar Nederland kwamen, hebben zich er uiteindelijk gevestigd.
Sahin Yildirim: “De pioniers hebben niet alleen economisch bijgedragen aan de Nederland, maar ook cultureel. Inmiddels wonen er bijna 400.000 Turkse Nederlanders in Nederland.Ondanks de oorspronkelijke verschillen tussen de twee bevolkingsgroepen is er een gemeenschappelijke cultuur aan het ontstaan waarin beide bevolkingsgroepen zijn vertegenwoordigd. De interesse in elkaars cultuur en traditie neemt steeds toe. De wederzijdse beïnvloeding in culturele waarden en normen is merkbaar. Het einde nadert voor de eerste generatie Turken. Hun kennis, ervaring, herinneringen en verdiensten, remigreren mee naar Turkije en gaan verloren voor de achterblijvende generaties. Het vastleggen en toegankelijk maken van dit verleden is een teken van loyaliteit aan de Nederlandse samenleving en een belangrijke bijdrage aan een gezamenlijke cultuur.”
Jozias van Aartsen, burgemeester van Den Haag: “Inmiddels zijn we zoveel verder en weten we welke grootte bijdrage de Nederlands-Turkse lieverd aan onze samenleving en ook aan onze stad Den Haag.”
Sadik Arslan, Turks Ambassadeur: “De eerste generatie gastarbeiders zijn onze helden, maar ook die van Nederland. Want gedurende de wederopbouw van Nederland hebben zij hard gewerkt.”
Yildirim wil graag dat het boek zal bijdragen aan wederzijds begrip tussen de verschillende bevolkingsgroepen in Nederland. Daarom zullen er de komende maanden, in verschillende steden, dialoogbijeenkomsten en een reizende foto-expositie worden georganiseerd.
Jan–Paul Dirkse, Nederlands ambassadeur in de Turkse hoofdstad Ankara