De 50 verhalen van 50 jaar Turken in Nederland

Een halve eeuw geleden kwamen de eerste Turkse gastarbeiders naar Nederland. Sahin Yildirim haalt in een boek hun herinneringen op, en die van hun gastheren van toen.

Jan Handgraaf, personeelschef bij scheepsschroevenfabriek Lips in het Brabantse Drunen, reisde in 1964 naar Rize in het oosten van Turkije om arbeiders te werven. Hij kwam terug met twintig man: de eerste Turkse gastarbeiders in Nederland. Handgraaf wilde niet dat Nederlanders de nieuwe gastarbeiders in hun armoedige plunje zouden zien. Het Nederlandse gezegde ‘Hij ziet eruit als een Turk’ mocht niet bewaarheid worden.

Dus liet hij een kleermaker naar Schiphol komen en iedere arbeider kreeg een overhemd, een stropdas, een net pak en een regenjas aangemeten voor de somma van 180 gulden. Het geld werd later in zes maandelijkse termijnen op het loon ingehouden. De Turken liepen een paar dagen later keurig netjes gekleed door het dorp. De dorpbewoners groetten hen vriendelijk, zoals de pastoor hun zondag in de kerk vanaf de preekstoel had opgedragen te doen.

50 jaar – 50 verhalen heet het boek waarin sahin Yildirim (27), zelf kind van een Turkse gastarbeider, het verhaal van Handgraaf optekent. Vijftig jaar geleden kwamen de eerste Turken naar Nederland. Jonge mannen met weelderige bossen haar, donkere snorren en in goedkope kleren. In eigen land was geen droog brood te verdienen, Nederland zat dringend om hen te springen. Het aanbod uit Spanje en Italië voldeed niet meer en daarom werd voor het eerst gekeken naar het midden en het oosten van Turkije. De werkloosheid daar was hoog, de arbeiders waren ijverig en gedisciplineerd. Ze werden geworven voor de fabrieksarbeid en ander vaak smerig werk dat de Nederlanders zelf niet meer wilden doen.

Lees meer op:

http://www.volkskrant.nl/magazine/de-50-verhalen-van-50-jaar-turken-in-nederland~a3760245/